Dla rodziców

Adaptacja dziecka w Żłobku

potrafią też przytulić, pocieszyć malucha, znają potrzeby rozwojowe
małego dziecka.
Dzięki zajęciom i zabawom dzieci w żłobku uczą się samodzielności i obowiązkowości, a także funkcjonowania w grupie, zawierają pierwsze przyjaźnie oraz odkrywają różnorodność emocji z tego wynikających.

Pierwsze dni w żłobku.
 
Pamiętajcie, że pierwsze dni pobytu w żłobku są dla Waszych dzieci trudnym okresem. Dziecko zmienia najbliższe otoczenie, styka się z nowymi osobami, nowymi zabawkami, nowymi pomieszczeniami.
Pomóżcie, dokładając wszelkich starań, aby przystosowanie dziecka do nowego środowiska wypadło pomyślnie.
 
Opowiadając dziecku o żłobku lepiej nie ubarwiać rzeczywistości, ale też nie straszyć.
Trzymajmy się realiów: „Będzie dużo zabawek i dużo innych dzieci.
Zostaniesz z ciocią, a mama pójdzie do pracy”, itp.
 
Bardzo ważny jest moment rozstania. Nawet niemowlęciu mówimy, że wychodzimy. Nigdy nie wymykamy się ukradkiem! To tylko wzmaga rozpacz dziecka i kolejne rozstanie będzie jeszcze trudniejsze. Przytul dziecko z uśmiechem (dla niego to
komunikat, że wszystko jest w porządku), nie uspokajaj dziecka słowami „nie bój się” („skoro mama tak mówi, to z całą pewnością czeka mnie tam coś strasznego”).
Powiedz, kiedy wrócisz (informacja „zaraz wracam” nie jest prawdziwa, bliższy prawdy i bardziej zrozumiały dla dziecka będzie komunikat: „przyjdę po obiedzie, podwieczorku itp.”). Nie przedłużaj rozstania. Jeśli płacz dziecka powoduje, że mama zawraca i znów przytula, maluch będzie płakał coraz rzewniej w nadziei, że to zatrzyma mamę. Jeśli rozstanie jest ponad siły mamy, może warto rozważyć rozwiązanie, aby do żłobka odprowadzał tata.
 
Pośpiech, nerwy nie ułatwiają sytuacji. W początkowym okresie warto zapewnić sobie i dziecku więcej czasu na poranne przygotowania (może uda się zaplanować powrót do pracy na dwa, trzy tygodnie później). W miarę możliwości starajcie się w
tych dniach skrócić pobyt dziecka w żłobku, odbierając je wcześniej i organizując mu dłuższy pobyt na spacerze. Czas, który dziecko spędza w żłobku powinien być wydłużany stopniowo.

Rytm dnia.

W żłobku panuje stały rozkład zajęć. Jest on dostosowany do potrzeb rozwojowych małego dziecka, ale niekoniecznie musi być zgodny z rytmem dnia naszego dziecka. Unikajmy rozbieżności w oddziaływaniu na dziecko w żłobku i domu rodzinnym. Niech ustalony w żłobku tryb życia dziecka będzie przestrzegany w domu. Warto też dużo wcześniej przyzwyczajać malucha do nowego rytmu dnia i zachować go także w weekendy.

Samodzielność.

Niemowlę jest całkowicie zależne od osób dorosłych, potrzebuje ich troski i opieki, ale jego życiowa samodzielność stale się zwiększa, a rodzice mogą w tym dziecku pomagać. Taką ważną umiejętnością jest samodzielne zasypianie. Maluszek nauczony tego w domu doświadcza o wiele mniej stresu w żłobku. Im starsze dziecko, tym więcej samodzielności można od niego oczekiwać: posługiwanie się łyżeczką, picie z kubeczka, korzystanie z nocniczka, samodzielne ubieranie się itp.

Kontakt ze żłobkiem

Pamiętajcie rodzice, że Wasz życzliwy stosunek do żłobka rozbudza w dziecku zaufa nie do personelu i ułatwi mu kontakt z opiekunem. Informujcie personel o zachowaniu się dziecka w domu, a także pytajcie o jego samopoczucie w żłobku, jak opiekunowie oceniają jego adaptację. Przekazujcie informacje o Waszym dziecku, np. co lubi robić, czego się boi itp. Wasze informacje pozwolą na lepszą i bardziej indywidualną opiekę nad Waszymi dziećmi.

W domu

Nadmiar nowych wrażeń może skutkować u dziecka rozdrażnieniem, płaczliwością, tendencją do wpadania w złość. To naturalne. Zachowajcie spokój, bądźcie cierpliwi i wyrozumiali. Zapewnijcie dziecku spokojną atmosferę domową. Niektóre dzieci stają się zaborcze, nie odstępują mamy na krok, domagają się nieustannej uwagi. To także normalne.
 
Nie reagujcie zniecierpliwieniem, nie irytujcie się, pozwólcie dziecku na to. Uwaga i miłość rodzica jest dziecku niezbędna do prawidłowego rozwoju, zaś pierwsze trzy lata życia jest czasem budowania więzi emocjonalnych, które są kluczowe w kształtowaniu się prawidłowej osobowości człowieka. Dlatego też po powrocie z pracy poświęćcie czas swojemu maleństwu.
Wspólna zabawa, baraszkowanie, przytulanie, spojrzenia pełne miłości to coś, czego nie podaruje dziecku nawet najlepszy żłobek na świecie.